DİLA TARKAN.

Selam! Şu an Milano’dayım. İş sebebiyle ve Moda Haftası için geldim.

Hiç ayırmadığım telefonum var.

Kesinlikle dolu. Bazen boş tarafından bakıp krizlere girdiğim de oluyor, ama hızlı bir toparlanışla dolu tarafa geri dönüyorum.

Açıkçası yok. Herkes gibi, benim de geçmişimde yaptığım, çok da gurur duymadığım şeyler var. Ama hayatımın geneline baktığımda aileme, sevdiklerime ve sahip olduklarıma her zaman şükreden biriyim.

Bir tık.

Hem de nasıl... İlk ehliyetimi aldığımdaki mutluluğumu ve heyecanımı size anlatamam. Başka kimseye ihtiyaç duymadan, benim kontrolümde olan bir araçla, istediğim her yere gitmekte ve her şeyi yapmakta özgürüm. Bu inanılmaz bir his. Araba kullanmaya bayılıyorum. Yahya ile birlikteyken bile çoğunlukla arabayı ben kullanıyorum.

“Özgürlüğe doğru...”

Burning Man gerçekten çok farklı bir dünya; çok özgür olduğun, herkesin çok samimi olduğu bir yer. Düşünsenize, çölün ortasına bir haftalığına şehir kadar büyük bir alan kuruluyor ve bir hafta sonra hiçbir şeyden eser kalmıyor. Herkesin bir kere de olsa deneyimlemesini isterim. Ama bir yandan da çok zor bir ortam, önünü dahi göremediğin kum fırtınalarından korunmalısın, gündüz sıcak, akşamlarıysa soğuk, yemeğini ve suyunu da kendin temin etmen gerekiyor...